بررسی کارایی برخی از روش های جداسازی جریان پایه در رودخانه های مناطق خشک و نمیه خشک (مطالعه موردی: حوزه آبخیزحبله رود)

جریان پایه جزئی از جریان رودخانه بوده که نسبت به بارندگی واکنش نشان می­دهد و به طور معمول با آب تخلیه شده از ذخیره آب زیر زمینی مرتبط است. کمیت و کیفیت جریان پایه در رودخانه­های مناطق خشک و نیمه خشک تأثیر بسیاری در زیست بوم­ها و تنوع اکولوژیکی دارد. جدا سازی اجزای جریان پایه از طریق تجزیه و تحلیل هیدروگراف جریان، اطلاعاتی راجع به ویژگی ذخایر طبیعی که رودخانه را تغذیه می­کند، در اختیار قرار می­دهد. ویژگی­های جریان پایه در ارزیابی کیفیت آب و کمیت جریان مفید بوده و می­تواند برای واسنجی و اعتبار سنجی مدل­های هیدرولوژی به کار رود. روش­های گوناگون به منظور تفکیک هیدروگراف جریان به دو بخش رواناب مستقیم و جریان پایه، وجود دارد. در این تحقیق، از روش فیلتر عدد برگشتی یک و دو پارامتره و روشpart  و روش کمینه موضعی (local minimum) با استفاده از داده­های ایستگاه­های هیدرومتری فیروزکوه، نمرود، سیمین دشت و بن­کوه واقع بر رودخانه حبله رود استفاده گردید. نتایج نشان داد که در همه ایستگاه­ها به جز ایستگاه نمرود، روش کمینه موضعی،­ و در ایستگاه نمرود روش­ فیلتر عددبرگشتی یک پارامتره با مقدار α برابر 975/0 به دلیل پایین بودن انحراف استاندارد (sd=0.04)، روش­ مناسبی برای تفکیک جریان پایه از جریان کلی رودخانه است.